Lelijk

Miriam uit Nederland woont al ruim 10 jaar in LA. Ze vertelde dat ze erg moest wennen, “vooral omdat het hier zo lelijk is”. Ik had het zelf nog niet hardop durven zeggen maar besef sinds ik hier woon ook dat ik op esthetisch vlak behoorlijk verwend ben. De steden waar ik gewoond heb zijn Groningen, Delft en Gouda. Hoewel die laatste de meest gezapige is van de drie, woonden we daar heerlijk. Het heeft een sfeervolle historische binnenstad, het verkeer is voor jonge kinderen op de fiets goed te doen en de directe omgeving van Gouda is hardlopersheaven. Je kunt er gerust een halve marathon lopen zonder 1 stoplicht tegen te komen. Wat je wel tegenkomt zijn watervogels, een landschap die door de seizoenen heen voortdurend verandert en stilte. Ik mis dat.
Wat bezielt me dan toch om in deze oneindig grote stad te gaan wonen? Durf ik zelf ook toe te geven dat ik het hier lelijk vind? Het is in ieder geval een opluchting om te horen dat je dat kunt doen zonder hier zo snel mogelijk weg te willen. Miriam heeft het in ieder geval naar haar zin in Los Angeles.

Petra verhuisde ruim een jaar geleden vanuit Gouda naar LA. Ze deelde met mij wat leuke winkels die ze had ontdekt. Eén daarvan was Marshalls. Ik vroeg aan haar: “bedoel je nou dat Schoenenreus meets Action ding?”. Ze zei: “je moet even door de lelijkheid heen kijken, dan vind je er echt leuke dingen voor weinig geld”.
Marshalls zit naast de school waar Emma en Victor 2 keer per week een uurtje engelse les krijgen. Dat (en dat ik een kniepert ben) was reden genoeg voor mij om deze lelijkerd nog een kans te geven. Petra had gelijk, toen ik de plastic winterlaarzen en kitcherige tasjes voorbij was gelopen vond ik te gek speelgoed voor Coen van gerecycled plastic (Green Toys). Er lagen prachtig geillustreerde puzzels die me deden denken aan het Franse merk Djeco, een fantastisch Super Hero tekenboek en rete geinige party crackers. Ik was in één keer klaar voor Sinterklaas.

Niet veel later kwam ik een blog tegen met de titel: THIS UGLY BEAUTIFUL CITY
Je raadt het al, het gaat over Los Angeles. Ik las een stukje over ‘tide pooling’. Als het eb is, dan valt er van alles te ontdekken op de rotsen en in de lagunes die tevoorschijn komen. De blogster schrijft er over:

“To the naked eye sometimes these places just look like puddles and rocks. When you are there do me a favor and take a moment. Be still. If you look into the pools of water you can see the small creatures, hermit crabs skittering about and kicking snails out of their shells, anemone undulating, sea hare slowly moving looking for snacks, and things you thought were rocks and rings of sand suddenly move.”

Ik ben er nog niet helemaal uit of ik Los Angeles echt lelijk vind of gewoon anders. Wat het lelijk maakt zijn de eindeloze stromen auto’s en de snelwegen die dwars door de stad lopen. Tankstations, kantoren en grote winkels die wij keurig verbannen naar de randen van de steden staan hier midden in woonwijken. Of eigenlijk weet ik niet zo goed wanneer je hier spreekt van een woonwijk of een winkelgebied.
LA is één grote erwtensoep van wegen, palmbomen, schattige woonhuisjes met deftige voortuintjes, kantoren, reclameborden, hippe winkeltjes verstopt in betonnen blokken, tankstations, uitbundig bloeiende planten, Starbucksen, strand, bergen, electriciteitsdraden waar eekhoorns overheen rennen en mensen in alle soorten en maten.
Niet in de eerste plaats mooi nee, maar er valt een hoop te ontdekken. Je moet alleen soms twee keer kijken.

P.S. Mocht je je afvragen wat er met de Betje.com illustraties is gebeurd, het is nog altijd mijn bedoeling om zo veel mogelijk posts van een illustratie te voorzien, maar omdat we nog in tijdelijke woonruimte verblijven met 3 kinderen die niet naar school gaan, lukt het mij helaas op dit moment niet om tekenwerk te doen.